Chiropraktyka a kręgarstwo

chiropraktyka

planetc1, flickr

Chiropraktyka jest rodzajem terapii manualnej. Zalicza się ją do medycyny alternatywnej. Praktykujący ją odcinają się od kręgarstwa, które uważają za pozbawione podstaw i metody naukowej.

Wśród przeciwników chiropraktyki rozdzielenie tych dwóch rodzajów medycyny nie jest jednak tak wyraźne. Odmawiają chiropraktyce prawa do nazywania się metodą poświadczoną naukowo. Wskazują na badania dowodzące znikomej skuteczności zabiegów chiropraktycznych, a nawet ich szkodliwości.

Chiropraktycy nie zaprzeczają związkom z kęgarstwem. Uważają jednak, że ich metoda jest przebadana i ma naukowe fundamenty. Jest więc uporządkowaniem tego, co medycyna ludowa wykonywałą w sposób niemetodyczny, usankcjonowany tradycją. Jednak wielu chiropraktyków łączy nastawienie pozytywistyczne z mistycyzmem, do teoretycznych uzasadnień wprowadzając elementy holistycznego podejścia do zdrowia, czasami mocno przesiąkniętę spirytualizmem.

U podstaw chiropraktyki leży założenie, że nieprawidłowości w pracy narządów ruchu i – przede wszystkim – kręgosłupa przekładają się na zabużenia układu nerwowego i powodują choroby. Dlatego zadaniem chiropraktyka jest przywrócenie ich właściwej funkcji, co osiągane jest dzięki różnym praktykom manualnym, takim jak manipulacje, mobilizacje czy masaże. Chiropraktycy akcentują też znaczenie zaangażowania pacjenta w proces leczenia i podkreślają, iż skuteczność terapii jest nierozerwalnie związana ze zmianą nawyków oraz systematycznym wykonywaniem ćwiczeń.

Chiropraktyka jest często wskazywana jako efektywna i tańsza alternatywa tradycyjnej medycyny w przypadku leczenia problemów z kręgosłupem, szczególnie w terapii bólów jego dolnych partii. W wielu krajach zabiegi chiropraktyków są objęŧe refundacją z narodowych funduszy zdrowia, np. w całej Australii orazw niektórych regionach USA i Wielkiej Brytanii. Nie zmienia to faktu, iż ten typ medycyny nadal budzi wiele kontrowersji, chociaż można zauważyć, że stopniowo jest obdarzany coraz większym zaufaniem.